Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 2011

















5η Ιουνίου είναι αφιερωμένη στην παγκόσμια ημέρα του περιβάλλοντος. Ο εορτασμός αυτός πρέπει να είναι ελπίδα για αναστροφή, λίγο πριν την καταστροφή. Στην Πάτρα, στις 4 Ιουνίου 2011, ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσης και άλλες 10 περιβαλλοντικές εκδηλώσεις του Νομού Αχαΐας συμμετείχαν στις κοινές εκδηλώσεις που έγιναν για το περιβάλλον στον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου και Γεροκωστοπούλου. Σύνθημα ήταν: «Αγαπώ τον πλανήτη μου, αγαπώ τον τόπο μου», «Είμαι ενεργός πολίτης, είμαι υπεύθυνος παραγωγός και καταναλωτής, ώστε όχι μόνο η 5η Ιουνίου αλλά κάθε μέρα να είναι για το καλύτερο περιβάλλον και ποιότητα ζωής».
Ο Σύλλογος έκανε αισθητή την παρουσία του με Stand, πανό φυλλάδια και ποδήλατα. Νέοι και νέες, μέλη και φίλοι του Συλλόγου μοίραζαν έντυπα και γλυκίσματα στους διερχόμενους.



Ο εορτασμός συνεχίσθηκε και την 5η Ιουνίου, ημέρα Κυριακή, με την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία, υπέρ της προστασίας του Φυσικού Περιβάλλοντος στο γραφικό εκκλησάκι της Παναγίας στη Σπηλιά της Άνω Καλλιθέα. Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, που έλλειπε εκτός Πατρών, τον εκπροσώπησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Παπαγεωργίου, Αρχιερατικός Επίτροπος Φαρρών και μέλος του Συλλόγου. Επίσης παρευρέθη και συλλειτούργησε ο π. Χριστοφόρος από την Ιερά Μονή Γηροκομείου Πατρών. Η ομιλία του π. Δημητρίου είχε ως εξής:


«Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη παγκοσμίως στο φυσικό περιβάλλον. Με τις ευχές και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, τελούμε σήμερα στο γραφικό αυτό εκκλησάκι Θεία Λειτουργία και αναπέμπουμε ευχές και ικεσίες προς τον Ύψιστο για τη σωτηρία της φύσεως, την οποία τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος έχει οδηγήσει ένα βήμα πριν την τελική της καταστροφή, που σημαίνει βεβαίως και τη δική του καταστροφή, το δικό του θάνατο και αφανισμό.


Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης είχε προγραμματίσει να είναι σήμερα μαζί μας, όπως το έχει πράξει και στο παρελθόν, όμως Εκκλησιαστικές υποχρεώσεις, τον ανάγκασαν να βρίσκεται μακριά μας και εκτός της Ιεράς Μητροπόλεως των Πατρών.


Η Εκκλησία μας σήμερα τιμά την μνήμη της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου που έγινε το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας. Στη Σύνοδο αυτή η Εκκλησία μας αντιμετώπισε την αίρεση του Αρείου, ο οποίος διαστρέβλωνε την ορθή πίστη για το πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και από Θεό και Δημιουργό του σύμπαντος κόσμου, το κατέβαζε στην κτιστή δημιουργία, σαν ένα από τα πολλά δημιουργήματα του Θεού, το πιο τέλειο, αλλά δημιούργημα.
Αυτήν την αιρετική διδασκαλία του Αρείου, η Εκκλησία μας την αντιμετώπισε και έδωσε σκληρούς αγώνες για να επικρατήσει και να λάμψει η αλήθεια. Όχι μόνο τότε, την περίοδο του Αρειανισμού, αλλά πάντοτε, όταν χρειαζόταν, οι Πατέρες της Εκκλησίας μας έδιναν το δυναμικό τους παρόν και αντιμετώπιζαν τα διάφορα προβλήματα, είτε αυτά ήσαν εκκλησιαστικά ή κοινωνικά, με την ίδια ευαισθησία και γι’ αυτό τους έχομε οδηγούς μας και οδοδείκτες μας.Σήμερα, το μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρώπου είναι η καταστροφή του Φυσικού περιβάλλοντος, όχι σε τοπικό αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.


Το φαινόμενο του Θερμοκηπίου, η παγκόσμια κλιματική αλλαγή, η μείωση του όζοντος, η όξινη βροχή, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η ρύπανση του εδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα, η εξαφάνιση ειδών από το φυτικό και ζωικό βασίλειο, η διάβρωση του εδάφους και η ερημοποίησή του, η καταστροφή υδροβιοτόπων, η απώλεια των 2/3 των τροπικών δασών, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και η ηχορύπανση, είναι μερικά από τα περιβαλλοντικά προβλήματα που συνιστούν την οικολογική κρίση.


Οι συνέπειες των προβλημάτων αυτών δημιουργούν: Αύξηση της θερμοκρασίας, τήξη των πάγων στους δύο πόλους της γης και εξαφάνιση των παγετώνων. Αυτό σημαίνει ότι η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει πολύ ψηλά και πολλές παραθαλάσσιες πόλεις, χωριά και νησιά ολόκληρα θα καταποντιστούν. Επίσης έχομε ακραία καιρικά φαινόμενα, αύξηση παθήσεων του δέρματος, άλλα προβλήματα υγείας, μείωση του πρασίνου, εξάντληση των φυσικών πόρων της γης, έλλειψη ειδών διατροφής, αύξηση των θανάτων από ασιτία και έλλειψη του νερού, διεύρυνση του χάσματος «Βορρά – Νότου», καταστροφή της γεωργικής παραγωγής, δηλητηρίαση του εδάφους από τα φυτοφάρμακα κ.λ.π.


Στη χώρα μας κάθε χρόνο χάνονται 500.000 στρέμματα δασικής έκτασης από πυρκαγιές και παράνομες καταλήψεις και εκχερσώσεις. Παράγονται 3.000.000 τόνοι σκουπίδια και 300.000 τόνοι ηλεκτρονικά απόβλητα με τοξικά και καρκινογόνα υλικά που καταλήγουν σε χωματερές, συνήθως παράνομες, με αποτέλεσμα την ρύπανση του περιβάλλοντος και του υδροφόρου ορίζοντα σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων από τη χωματερή. Αυτό σημαίνει πως η ρύπανση αλλά και η διάβρωση, καταστρέφουν στην πατρίδα μας έκταση εδάφους, κάθε χρόνο, όσο είναι το νησί της Πάτμου. Κύριος αίτιος της καταστροφής του Φυσικού Περιβάλλοντος είναι ο άνθρωπος και μόνο ο άνθρωπος. Εδώ έχομε διαστροφή του ανθρώπου και του προορισμού του.


Πλάσθηκε από το Θεό και εγκαταστάθηκε στον «παράδεισο της τρυφής», ως κορωνίδα της Δημιουργίας, «εργάζεσθαι και φυλάσσειν αυτόν», δηλαδή να είναι ορθολογικός διαχειριστής της. Να έχει παραγωγικό και δημιουργικό έργο, ως αντιπρόσωπος του Θεού, αλλά και ως επιστάτης και φύλακας του φυσικού κόσμου. Βλέπομε στην Αγία Γραφή, πως η Φύση είναι φτιαγμένη για τον άνθρωπο. Να συνυπάρχει με τον άνθρωπο. Είναι δωρεά του Θεού στον άνθρωπο. Όχι στον άνθρωπο μιας συγκεκριμένης εποχής, αλλά σε όλους τους ανθρώπους. Είναι δωρεά στο ανθρώπινο γένος.


Αυτό τον επιφορτίζει με την ευθύνη ότι πρέπει να την παραδώσει και στις επερχόμενες γενεές. Η δημιουργία είναι κληρονομιά και δεν επιτρέπεται κάποιος ή κάποιοι να την καταναλώνουν ολοκληρωτικά. Ο Θεός την έδωσε για όλες τις γενιές. Μέσα στον παράδεισο υπήρχε αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και Δημιουργίας. Αυτή η αρμονία διαταράχθηκε με την αμαρτία των Πρωτοπλάστων. Με τη πτώση και την παρακοή, ο άνθρωπος δεν εναντιώνεται μόνο στο θέλημα του Θεού, αλλά και διαφοροποιεί τη στάση του και στη δημιουργία.
Ο άνθρωπος δεν βλέπει την κτίση ως εκπρόσωπος του Θεού, αλλά ως σφετεριστής. Δεν την βλέπει σαν δώρο Θεού, αλλά σαν αντικείμενο χρήσης, χωρίς αγάπη και στοργή. Με βουλιμία και εγωκεντρισμό, τα πάντα για τη δική του εξυπηρέτηση, τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και της δικής του μόνο καλοπέρασης. Από χρήστης γίνεται καταχραστής.


Και σήμερα, που ο πλανήτης μας, με μαθηματικά ακρίβεια, οδηγείται σε ανεπανόρθωτη και ολοκληρωτική καταστροφή, και πάλι οι Πατέρες της Εκκλησίας, έχουν πολλά να μας πουν για το θέμα αυτό και να μας δώσουν συγκεκριμένες λύσεις. Ο άνθρωπος για να σωθεί πρέπει να μετανοήσει. Να αλλάξει νου, να αλλάξει πορεία. Να δει την κτίση σαν θείο δημιούργημα, του οποίου δεν είναι ιδιοκτήτης αλλά διαχειριστής και φροντιστής. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, πολλά χρόνια πριν υπογράμμιζαν την αλήθεια των ίσων δικαιωμάτων στη χρήση των υλικών αγαθών.


Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος λέει χαρακτηριστικά ότι «όλα τα πράγματα και τα χρήματα σ’ αυτόν τον κόσμο, είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους, όπως ακριβώς είναι κοινά το φως και ο αέρας που αναπνέουμε, και όπως είναι κοινή η βοσκή για όλα τα άλογα ζώα και στις πεδιάδες και στα βουνά». Με το παράδειγμα αυτό ο άγιος Συμεών επισημαίνει πόσο χειρότερος και από τα άλογα ζώα γίνεται ο άνθρωπος, όταν επιβουλεύεται τους συνανθρώπους του και τους στερεί τη χρήση αγαθών, που θα έπρεπε να μοιράζεται μαζί τους.
Τα ζώα ενστικτωδώς έχουν τη συναίσθηση της χρήσης των βοσκοτόπων τους και όχι την αίσθηση της μόνιμης κατοχής τους. Ο άνθρωπος αυτό το ξεχνάει, και το ξεχνάει γιατί δεν έχει αγάπη.


Ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος λέει ότι τα ζώα παύουν να είναι άγρια για τον άνθρωπο όταν οσφραίνονται το άρωμα της αγάπης και της αγιότητας. Όταν ο άγιος Αντώνιος επισκέφθηκε τον άγιο Παύλο το Θηβαίο, το κοράκι έφερε διπλή ποσότητα ψωμιού. Ένα λιοντάρι βοήθησε τον αββά Ζωσιμά στον ενταφιασμό της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ είχε ως καλλίτερο φίλο του μια αρκούδα. Ο άγιος Μόδεστος θεράπευε άγρια ζώα. Ο άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης, περιποιήθηκε ένα λιοντάρι και από τότε έγινε αχώριστος σύντροφός του.



Ο γέροντας της Πάτμου π. Αμφιλόχιος Μακρής (1888-1970), απαιτούσε από τους εξομολογουμένους, σ' ένδειξη μετάνοιας, να φυτεύουν ένα δέντρο, επειδή -όπως έλεγε συνήθως- "όποιος φυτεύει δέντρο φυτεύει ελπίδα, φυτεύει ειρήνη, φυτεύει αγάπη και έχει τις ευλογίες του Θεού".


Και θα κλείσω με ένα γράμμα που έστειλε μια μαθήτρια της Β΄ Δημοτικού, 8 χρονών, από το Χαλκούτσι Αττικής, στον πρωθυπουργό, στο οποίο περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τη συντελούμενη φυσική καταστροφή, τις επιπτώσεις στην υγεία μας και ιδιαίτερα των νέων παιδιών, και ζητάει τη βοήθεια των αρμοδίων:


ΠΡΟΣ Οποιουσδήποτε αρμόδιους και υπεύθυνους Ανθρώπους.


Τώρα τελευταία είμαι πολύ λυπημένη. Ακούω και βλέπω στην τηλεόραση ότι πολλοί κάτοικοι της Αττικής και Βοιωτίας υποφέρουμε γιατί το νερό που πίνουμε και πλενόμαστε είναι μολυσμένο με το καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο, με το οποίο κάποιοι κακοί βιομήχανοι μολύνουν τα υπόγεια νερά και τον Ασωπό, όπως και τη θάλασσα και ό,τι τρώμε χωρίς να υπακούουν στους Νόμους.


Η μητέρα μου λέει ότι οι κακοί βιομήχανοι πρέπει να αλλάξουν συμπεριφορά ή να τιμωρηθούν αυστηρά. Ο πατέρας μου λέει ότι από τους πολιτικούς, σπάνια, πολύ σπάνια, γίνεται κάτι σωστό, λογικό και δίκαιο. Και είναι πολύ απογοητευμένος και λυπημένος. Είμαι και εγώ λυπημένη γιατί δεν θέλω να αρρωστήσω από την κακία κάποιων. Ούτε θέλω να πεθάνω. Αγαπώ τη Ζωή, τη Φύση και τους Ανθρώπους. Απορώ όμως. Πώς υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν το κακό; Μήπως θέλουν να πλουτίζουν κάνοντας το κακό; Πώς μπορούν να φτιάχνουν τον δικό τους «παράδεισο», σκορπώντας γύρω τους τις αρρώστιες και το θάνατο; Εγώ αγαπώ τους βιομήχανους. Ακόμα και τους κακούς, γιατί πιστεύω ότι μπορούν να γίνουν καλοί και ευλογημένοι. Αρκεί να το θελήσουν.


Τους αγαπώ μάλιστα, έστω και αν αυτοί με σκοτώνουν. Ο κ. Πρωθυπουργός όμως πρέπει να πάρει τα μέτρα του και να τους δείξει το σωστό δρόμο.

Ελπίζω ότι το γράμμα μου αυτό θα φέρει καλά αποτελέσματα.


Χαλκούτσι Ωρωπού, 7-10-2007, Σας χαιρετώ


Η μικρή Αγγελική Γαβριέλλα Παπαγιάννη.


Μετά τη Θεία Λειτουργία, προσφέρθηκε καφές και γλυκίσματα στους εκατοντάδες παρευρισκομένους. Ακολούθησε εκδήλωση στο Δημοτικό Σχολείο Κ. Καλλιθέας με ομολία από την καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Ευάγγελο Μαραζιώτη με θέμα: «Πυρηνικοί ενεργειακοί σταθμοί – ασφάλεια και περιβάλλον», η οποία άφησε άριστες εντυπώσεις.


Μαθητές του Σχολείου Καλλιθέας βραβεύτηκαν για τις εκθέσεις που έγραψαν για το περιβάλλον. Χορευτικά τμήματα του ανωτέρω σχολείου, ολοκλήρωσαν τις εκδηλώσεις.